Üniversiteye Giriş Sınavında Yanlış Okula Gitmek

LYS sabahı anne ve babamla sınavın yapılacağı okula gittiğimde her şey yolundaydı. YGS’de fena bir puan çıkarmamıştım, bu iki sınavda da denemedeki netlerimi yaparsam beklentilerimi karşılayan bir okula yerleşebilirdim. Fakat sınava 15 dakika kala görevli tarafından gerçek söylendiğinde kurduğu cümle resmen tokat etkisi yaratmıştı; yanlış okula gelmiştim. Neden bilmiyorum, sınavın yerini zihnimde hep Ataköy Cumhuriyet Anadolu Lisesi olarak kodlamışım, meğer Ataköy Anadolu Lisesi’ymiş. Neyse ki yakın yerlerdeydi ve taksiyle 10 dakikada vardık fakat 10 dakika içerisinde yaşadığım korku ve gerilim sınav boyu devam etti. Optiğin üzerine döktüğüm gözyaşlarını halen bugün gibi hatırlıyorum.

Sınavdan sonraki bir hafta boyunca her şeye bitti gözüyle bakıyordum çünkü sınav beklentimin çok çok altındaydı. Bu nedenle diğer sınava kadar hiçbir deneme çözmedim ve psikolojik çöküntüyle birlikte diğer LYS’de de beklentimin altında kaldım. Sene başında “Sonucu ne olursa olsun bir sene daha bu süreci yaşamayacağım” dediğim için bu saplantılı düşünceye devam ettim ve sınav süresi boyunca hiç tahmin etmeyeceğim bir okul ve bölüme geldim.

Pişmanlık duyuyormuş gibi anlatsam da aslında tam olarak öyle değil. Birkaç gün önceki başka bir yazımda söylediğim gibi, bu olaylara birer öğrenme süreci olarak bakmak gerekiyor. Mesela şu anda öyle bir durumla karşılaşsam hiçbir şekilde ağlama, tribe girme, dibe vurmuş hissine kapılma modlarına geçiş yapmam. Çünkü bunların hiçbir işe yaramadığını, aksine durumu daha da kötüleştirdiğini bizzat deneyimledim. O yüzden biraz “iyi ki yaşamışım” bile diyorum bazen. Çünkü beklediğimden farklı bölüme gittiğimde arayış isteğim arttı ve kendi potansiyelimi görme imkanı yakaladım. Dolayısıyla, kötü bir şeyler yaşadığınızda bunun aslında daha güzel şeyler için zemin hazırladığını bilin ve yaşadığınız şeylerden birikim sağlamaya bakın. Yaşadığınız anda bunu göremeseniz bile daha sonra noktaların bir şekilde birleşeceğine inanın.